Don Wasyl i spółka

Kandy, Nuwara Eliya (Sri Lanka), 13-15.01.2017

W południowo-wschodniej Azji spędziliśmy już trochę czasu i zdążyliśmy mocno przywyknąć do tamtejszych realiów. Z jednej strony to dobrze, bo czuliśmy się tam jak u siebie i wszystko przychodziło nam z łatwością. Z drugiej jednak nie mieliśmy już co liczyć na satysfakcjonującą dawkę podróżniczej adrenaliny. Do tego potrzebna nam była radykalna zmiana w sensie nie tyle geograficznym, co wręcz cywilizacyjnym. Rozpatrzyliśmy więc kilka możliwych scenariuszy i uznaliśmy zgodnie, że dalszą część podróży spędzimy w Indiach. 

W związku z tym, że w indyjskim urzędzie imigracyjnym ktoś najwyraźniej postradał zmysły, po stosowną do naszych planów wizę zmuszeni byliśmy udać się przedtem jeszcze na Sri Lankę. Niby wkurzające, kiedy jakiś urzędniczy idiotyzm rzuca nas po świecie nie pytając o zdanie, ale po kilku dniach spędzonych tutaj wiemy, że jesteśmy mu to w stanie wybaczyć.

Sri Lanka pełna jest niespodzianek, a jedną z nich są jej mieszkańcy, część spośród których wyglądem, jak i w pewnym stopniu sposobem bycia przypomina nam... Cyganów. Rzuciło nam się to w oczy, gdy w nocnym autobusie do Kandy kierowca odpalił dvd z koncertu żywcem przypominającego występ Don Wasyla z zespołem Roma, gdzie czarnowłose piękności wywijały falbaniastymi spódnicami do melodii wygrywanych przez nie stroniących od złotej biżuterii i barwnych kamizelek muzyków. Wrażenie to pogłębiła jeszcze potem codzienna obserwacja Lankijczyków (między innymi niewielki wspólny melanżyk) oraz świadomość potwierdzonej badaniami teorii, zgodnie z którą Cyganie wywodzić się mają właśnie z tych okolic.

Tyle na dzisiaj. Na koniec wrzucam jeszcze kilka zdjęć z ryneczków z Kandy i Nuwara Eliya, które szturmem, dzień po dniu wdarły się do ścisłej czołówki najpiękniejszych jakie dotąd widzieliśmy. Poezja.